Wiersze śmierci

Pisanie wierszy śmierci (jap. 辞世の句 jisei no ku^?) charakterystyczne jest dla niektórych kultur. Jisei jednak są szczególne dla Japonii.
Chodzi o to, by przed śmiercią wyrazić kwintesencję życia w poezji.

Przykładowe wiersze śmierci:

KINEI (1733-1778) Jesienne kwiaty mej modlitwy
kryją w sobie
nasionka raju
KOHA (? – 1897) Odkładam pędzelek
by porozmawiać z księżycem
osobiście
MASAHIDE (1656 – 1723) Mój dom spłonął
I nic już
nie zasłania księżyca
NANDAI (1786 – 1817) Tylko śmierć zna spokój
Życie jest
jak rozpuszczający się śnieg
RETSUZAN (1789 – 1826) Tej nocy kiedy zrozumiałem
że świat jest jak kropla rosy
Przebudziłem się ze snu
SEISA (1675 – 1722) To ciało bezużyteczne
niczym ostatnia śliwka
na drzewie

Źródło: Wikipedia.org