SaTaN (jpn) - Jinglebells From The Hell

SaTaN - Jinglebells From The Hell

Imprint (Piętno) -recenzja

"Imprint"


gatunek: horror
produkcja: USA
reżyser: Takashi Miike
scenariusz: Daisuka Tengan
rok produkcji: ok. 2005
obsada: Billy Drago, Youki Kudoh, Michie Itô, Toshie Negishi






Recenzja↓

Most psich samobójców -Szkocja, Most Overtoun

Most znajdujący się w Szkocji jest tematem wielu domniemań i legend. Ponoć doszło na nim do ponad pięćdziesięciu samobójstw popełnionych przez psy.
Sprawa nie jest i raczej nie będzie wyjaśniona, ciężko bowiem dojść do przyczyny psich "samobójstw".
Po przeczytaniu artykułu [LINK] można posilić się na własne teorie, chociaż te ukazane w tekście są dość wiarygodne.



Fragment tekstu ze strony Paranormalne.pl :

"Według miejscowej legendy, jest to miejsce strasznych czynów, tragedii i przesądów. Kilkanaście lat temu pewien zachowujący się bardzo chaotycznie człowiek, zrzucił z mostu swego syna, wierząc, że jest on opętany przez diabła. Co ciekawe, chłopiec przeżył, i kilkanaście lat później próbował w tym samym miejscu popełnić samobójstwo.

W ciągu ostatnich lat liczba zgonów psów wzrosła dramatycznie, do około pięciu skoków w ciągu sześciu miesięcy. Historia przyciąga powszechną uwagę mediów, pojawiła się teoria mówiąca, że psy te popełniły samobójstwo.

Overtoun House oraz jego okolice zdobyło reputację centrum niewyjaśnionych zjawisk. W mitologii celtyckiej, Overtoun znany jest jako „cienkie” miejsce. Miejsce, w którym Niebo i Ziemia znajdują się bardzo blisko. Niektórzy przypuszczają, że wrażliwsze od ludzi psy są przez coś na moście straszone."

Destroyed rebel. (beginning) cz.1

Cz.2

       → http://zakamarkiistnienia.blogspot.com/2015/01/destroyed-rebel-home.html

Cz.3

       → http://zakamarkiistnienia.blogspot.com/2015/02/destroyed-rebel-better-day-cz3.html

Cz.4
       → http://zakamarkiistnienia.blogspot.com/2015/02/destroyed-rebel-magical-place-cz4.html

Jej smutne oczy wędrowały leniwie sunąc po krajobrazie pędzącym za zaparowaną szybą, po której powolnie spływały parujące krople. Obraz przesuwający się za oknem spowijało delikatne światło zachodzącego słońca. Ten zabieg natury powodował we wnętrzu dziewczyny przyjemne wspomnienia. Jednak teraz, nie miało to większego znaczenia. 

Autobus świecący pustkami kierował się w stronę niewielkiego miasta, spowitego smogiem spalin i ogólnym zniszczeniem podupadającej cywilizacji. Rozmyślenia całkowicie pochłonęły pasażerkę. Myślała właśnie na temat swojego marnego dnia. Miała, bowiem spędzić kilka następnych godzin w starym rozpadającym się budynku. Szczerze nienawidziła tego miejsca, czuła się tam nieswojo i źle. Na jej nieszczęście musiała przesiadywać, co najmniej kilka godzin tygodniowo w tym śmierdzącym moczem i medykamentami miejscu. 

Autobus gwałtownie zahamował wydając z siebie przenikliwy pisk ocierających o siebie hamulców, co wyrwało zamyśloną dziewczynę z letargu. Drzwi otworzyły się z cichym sykiem zasysanego powietrza. Dziewczyna zebrała obszarpaną torbę z siedzenia obok siebie i wybiegła z pojazdu, omal nie potykając się na schodkach. 

Stukostrachy -recenzja

tytuł: "Stukostrachy" (oryginalny: "The Tommyknockers")
data wydania: 10.11.1987
autor: Stephen King (pseudonim Richard Bachman)
gatunek: fikcja literacka, fantastyka naukowa, horror
adaptacja: "Stukostrachy" (1993r.) -John Power










Recenzja ↓

Girl with the dragon tattoo (Dziewczyna z tatuażem) -recenzja

"Dziewczyna z tatuażem"

gatunek: kryminał, thriller

produkcja: Norwegia, Szwecja, USA

premiera: 13 stycznia 2012 (Polska), 12 grudnia 2011 (świat)

reżyseria: David Fincher

scenariusz: Steven Zaillian

główne role: Daniel Craig, Rooney Mara

na podstawie: książki pt. "Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet"

Recenzja↓

Malice Mizer - Bara no konrei (Bridal of Rose)

Malice Mizer

Bara no konrei

Bara no Konrei ~Mayonaka ni Kawashita Yakusoku~ (jap. 薔薇の婚礼 ～真夜中に交わした約束 ^~)- film stworzony przez zespół Malice Mizer i wydany 22 marca 2002. Jest to film niemy z napisami w języku japońskim i angielskim. Jego fabuła nawiązuje do historii Drakuli oraz innych historii o wampirach. Muzyka do filmu pochodzi z ostatniego albumu grupy Bara no Seidou. Niektóre utwory zostały zmienione tak aby dopasować je do charakteru oraz tempa akcji filmu. W filmie (zwłaszcza w jego początkowej części) pojawia się wiele retrospekcji.
  http://pl.wikipedia.org/wiki/Bara_no_Konrei_~Mayonaka_ni_Kawashita_Yakusoku~

Film zespołu Melice Mizer z 2002 roku uważam za bardzo piękny i klimatyczny. Głównym powodem dla którego ląduje tutaj jest przecudowna muzyka, którą zechciałam się podzielić.

Dziewczyna z taksówki

 Na parking taksówek wbiegła dziewczyna, całkiem przemoczona. Nie było to dziwne, chociażby dlatego, że akurat była ulewa. Lodowaty wiatr szarpał kroplami deszczu na wszystkie strony. Było ciemno, ale dziewczynę łatwo można była wychwycić w tych ciemnościach. Miała na sobie bowiem jasne ubrania.
 Wpadła na tylne siedzenie taksówki z rozszalałym wzrokiem, dysząc ze zmęczenia. Mokre ubrania oblepiały jej ciało, spod turkusowej koszulki przezierał czarny biustonosz. Włosy, z których skapywały krople oblepiały jej twarz, całą oblaną rumieńcem.
  Ciąg dalszy↓

9-9-81 -recenzja

"9-9-81"

gatunek: horror (moim zdaniem dramat, dreszczowiec)

produkcja: Tajlandia

premiera: 13 września 2012 (świat)

reżyseria: Rapeepimol Chaiyasena

scenariusz: Rapeepimol Chaiyasena

Recenzja ↓

A tale of two sisters (Opowieść o dwóch siostrach) -recenzja

A tale of two sisters

Gatunek: dramat, horror

Produkcja: Korea Południowa

Premiera: 13 czerwaca 2003 (świat)

Reżyseria: Jee-woon Kim

Scenariusz: Jee-woon Kim

Recenzja ↓

Zmiennokształtni

Świat spowiła gęsta mgła. Ludzie pozamykali się szczelnie w swoich "bezpiecznych" domach.
Od kilku już dni na ulicach nie było żywej duszy. Niebo praktycznie bez przerwy przysłonięte było ciemnością, na przemiennie z szarością dnia.

Dlaczego ludzie ukrywają się? Odpowiedź jest bardzo prosta, zawarta w krótkiej historii:

Forest

Odnalazłam piękne miejsce, czuję się jakbym to jego właśnie szukała od zawsze.
Idę po miękkiej ściółce lasu, bosymi stopami czuję wilgoć i miękkie rośliny przylepiające się leniwie do mojej skóry. Idę przed siebie, nie mam celu, chociaż coś pcha mnie w tym kierunku.
Słońce już chyli się ku upadkowi. Kryje się za tęczowymi chmurami, uśmiecha się do mnie i powoli znika za horyzontem. Widzę je słabo spomiędzy drzew, ale jest piękne, oświetla ostatnimi promieniami nieznaną mi leśną polanę.

Pobudka

 Środek nocy. Budzę się bez większego powodu z odkrytym ciałem. Kołdra leży na podłodze. Czyżby zrzucił ją podczas snu? Co mi się tak właściwie śniło? Eh... Nie pamiętam, nieważne. Siadam na łóżku i przecieram obolałe oczy. Nie są jeszcze przyzwyczajone do nocnej ciemności. Sięgam po komórkę, dobrze by było wiedzieć która jest godzina. Fuck, rozładowana. Czy ja jej przypadkiem nie podłączyłem na noc do ładowarki? Nie wiem, nie pamiętam.
 Spuszczam nogi z łóżka, zimna podłoga, nic przyjemnego. Kiedy po kilku, ciągnących się niemiłosiernie, sekundach moje stopy przywykły do chłodu podłogi zmotywowałem się i wstałem z łóżka. Poczłapałem dość chwiejnym krokiem do biurka i zapaliłem lampkę. Światło raziło moje oczy dlatego kolejne sekundy spędziłem na mrużeniu oślepionych oczu. Kiedy byłem już w stanie przyjrzeć się wnętrzu mojego pokoju bez zbędnych palm i majaków, zauważyłem, że na podłodze są rozrzucone ubrania, które wczoraj ułożyłem na krześle. Eh, może i tego nie zrobiłem, ale wydaje mi się, że o tum bym nie zapomniał.